„Jak być asertywnym?”
Odpowiedzi na to pytanie nasi uczniowie będą poszukiwać w listopadzie.
Trenowaniem postaw asertywnych zajmiemy się podczas godzin wychowawczych oraz spotkań z pedagogami. Na początek ustalmy czym właściwie jest asertywność.
Asertywność daje nam prawo do:
· wyrażania własnych myśli, opinii, nawet jeśli różnią się one od poglądów innych ludzi;
· wyrażania własnych uczuć i brania za nie odpowiedzialności;
· mówienia „tak”, „nie”, „nie wiem” bez poczucia winy;
· mówienia „nie wiem”, bądź „nie rozumiem” bez konieczności usprawiedliwiania się;
· zmiany zdania bez konieczności usprawiedliwiania się;
· popełniania błędów i ponoszenia za nie odpowiedzialności;
· proszenia o to, czego się chce;
· wysłuchania i poważnego traktowania.
Asertywności niemożna mylić z byciem niegrzecznym czy niekoleżeńskim. Stanowczości i szczerości towarzyszy szacunek dla innych i ich uczuć. Asertywność nie jest egoizmem, lecz formą wyrażania swojego zdania. Nie musimy przepraszać za to, że mamy odmienna opinię lub ochotę na coś innego.